ZŁOMBOL ‘2022

Ten rajd jest inny niż wszystkie, które znamy. Nie ma sztywno ustalonej trasy, wygodnych hoteli ani wsparcia organizatorów i tym bardziej serwisu w przypadku awarii. Uczestnicy znają jedynie datę i godzinę startu oraz krańcową datę dotarcia do mety. No i co najważniejsze, na trasie mogą pojawić się jedynie pojazdy, które zostały wyprodukowane w byłym bloku wschodnim. Niezmienny pozostaje cel – obok przeżycia niezapomnianej przygody – zbiórka pieniędzy na potrzeby podopiecznych domów dziecka.

Takim wyzwaniom postanowiło sprostać 950 załóg, w tym teresińska ekipa Bondar Team, która 3 września wystartowała w 16. edycji Rajdu Złombol. To rajd ekstremalny, organizowany od 2007 roku. Każdy, kto zdecyduje się na uczestnictwo w nim, jedzie na własny koszt i własne ryzyko. Tegoroczna trasa wiodła do Albanii. Była długa (blisko 4 tys. km) i wymagała niezłego samozaparcia, by sprostać wyzwaniom. Bałkany to w wielu przypadkach teren nieco zapomniany, dziewiczy, stąd wielokrotnie odcinki wiodły po kamienistych bądź szutrowych drogach. Uczestnicy wyprawy nie podróżowali w kolumnie, choć często łączyli się w grupki. Mieli dzięki temu pewną swobodę w układaniu trasy. Wieczorami spotykali się na proponowanych przez organizatorów campingach czy miejscach noclegowych.

Wyzwanie to zakończyło się dla teresińskiej ekipy pełnym sukcesem. Bondar Team na czele z Pawłem Przedpełskim dotarł do mety w wyznaczonym limicie czasu, a wysłużony lublin spisał się na medal. Obyło się bez awarii, ale co najważniejsze, udało się połączyć ze sobą miłość do starych samochodów, pasję poznawania świata z chęcią pomagania innym. Aby wziąć udział w eskapadzie, każda załoga musiała uzbierać minimum 2022 złotych pochodzących od firm i osób prywatnych, których naklejki widnieją na samochodzie. W 16. edycji rajdu z wpłat wszystkich uczestników uzbierano 2,6 mln zł. Swoją cegiełkę do tego pięknego dzieła dołożyli także nasi krajanie. Za uzbierane w ten sposób pieniądze organizatorzy m.in. kupują dzieciom prezenty rzeczowe (rowery, komputery, konsole i inny sprzęt), opłacają wypoczynek i dodatkowe zajęcia edukacyjne, np. naukę pływania. Projekt służy wyrównywaniu szans dzieci wychowywanych w domach dziecka.

Organizatorzy rajdu zapewniają, że pieniądze trafiają na cele zgodne z potrzebami i oczekiwaniami dzieci i ich opiekunów.

Redakcja, fot. Bondar Team Fb

Żoliborz Oficerski to niewątpliwie jedno z ciekawszych miejsc w Warszawie. Dworkowe wille, kameralne ulice, czerwona kostka na jezdni, dom Andrzeja Wajdy, Plac Słoneczny czy budynek szkoły z ponad trzema tysiącami śladów ostrzału – to tylko niektóre z ważnych punktów na mapie tego miejsca.

Żoliborz Oficerski należy do najpiękniejszej części dzielnicy. Ta cicha i spokojna Kolonia Oficerska powstała w pierwszej połowie lat 20 i jest jednym z ulubionych miejsc spacerowych warszawiaków i nie tylko. Zatopione w zieleni osiedle skrywa mnóstwo ciekawostek, m.in. historycznych czy związanych z architekturą. Osiedle założono w 1921 roku przez Mieszkaniowe Stowarzyszenie Spółdzielcze Oficerów. Głównym założeniem było stworzenie osiedla według koncepcji miasto-ogród, z niską, luźną zabudową, a przede wszystkim znacznym udziałem terenów zielonych – ogrodów, skwerów, parków. Wille mają charakterystyczne spiczaste dachy poryte dachówkami oraz pięknie wykończone ganki z kolumnami. Pierwsze wybudowane domki znajdują się przy ul. Czarnieckiego. Osiedle zamieszkiwało ponad 30 generałów i wielu pułkowników, m.in. Władysław Anders, Władysław Bortnowski, Józef Haller, Marian Kukiel, Stefan Rowecki, Stanisław Sosabowski i Lucjan Żeligowski.

Nasz spacer rozpoczęliśmy w Parku Żeromskiego pod fontanną z rzeźbą „Dziewczyny z Dzbanem” Henryka Kuny, by następnie przejść na ulicę Czarnieckiego, gdzie mogliśmy podziwiać willę Zygmunta Rakowicza. Willa ta powstała w 1936 roku na działce należącej wcześniej do marszałka Józefa Piłsudskiego. Wysokie kolumny wspierające płaski dach nad wejściem przypominają podobne rozwiązania zastosowane w budynku dolnej stacji kolejki linowej w Kuźnicach. Podobieństwo nie jest przypadkowe, gdyż projektantami zarówno willi, jak i wszystkich stacji kolejki linowej na Kasprowy Wierch było małżeństwo p. Kodelskich. Poznaliśmy historię budynku szkoły przy ulicy Czarnieckiego. Szkoła powstała w latach 1930-34 według projektu Jana Witkiewicza-Koszczyca, dzięki staraniom Funduszu Kwaterunku Wojskowego i Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa” – organizacji zrzeszającej żony podoficerów i oficerów, utworzonej w 1925. Przewodniczącą Sekcji Szkolnej Stowarzyszenia była ówcześnie Marszałkowa Aleksandra Piłsudska. Budynek ten ma liczne dziury w murach – to celowo do dziś zachowane świadectwo pamięci – ślady kul z czasów Powstania Warszawskiego.

Na chwilę zatrzymaliśmy się przy domu Stanisława Sosabowskiego, generała brygady, organizatora i dowódcy pierwszej w historii Wojska Polskiego 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej, by następnie przejść na Plac Słoneczny. Nazwa placu nie jest przypadkowa. Nie tylko bowiem jego okrągły kształt z okrągłą wysepką na środku i promieniście odchodzącymi uliczkami przypomina słońce. Architekci i pomysłodawcy tego projektu – Antoni Jawornicki i Kazimierz Tołłoczko zaplanowali więcej słonecznych nawiązań. Wokół placu, od strony północnej ustawionych jest półkoliście 12 domów.  Na środku placu, na owej słonecznej wysepce tworzącej „twarz” słońca w aureoli obiegającej ją dokoła jezdni miała rosnąć strzelista topola włoska. Placyk swym układem miał tworzyć zegar słoneczny, a smukła topola o określonych porach miała wskazywać swym cieniem godziny. Jak wygląda ten plac dzisiaj widzimy na załączonej fotografii.  Spacerując ulicą Forteczną zatrzymaliśmy się przy willi z pamiątkową tablicą na ścianie. Widnieje na niej napis o treści: „W podziemiach tego domu od 1940 do 1944 działała tajna radiostacja ZWZ – AK pod nazwą «Łódź Podwodna» – jej dowódcą był Stanisław Rodowicz.” Warto przytoczyć kilka zadań o niezwykłej historii z czasów okupacji hitlerowskiej. W 1940 r. Stanisław Rodowicz skonstruował radiostację, dzięki której konspiracyjne Związek Walki Zbrojnej i Armia Krajowa utrzymywały łączność z polskimi ośrodkami w Europie. Rodowicz zbudował pod swoim domem bunkier, w którym umieszczono sprzęt. Kryjówka była tak wymyślna, że hitlerowcy przeszukujący budynek w 1941 r. nie znaleźli radiostacji. Nie potrafili także wytropić jej przy pomocy posiadanych urządzeń namiarowych. Stacja nadawała do upadku powstania warszawskiego w 1944 r.

Jeszcze wiele barwnych opowieści o historii, wydarzeniach i postaciach mniej i bardziej znanych, związanych z Żoliborzem Oficerskim przybliżył nam Warszawski Przewodnik Adrian Sobieszczański, nie sposób je wszystkie opisać. Gorąco zachęcamy do odwiedzenia tej pięknej dzielnicy Warszawy.

Spacer po Żoliborzu Oficerskim został zorganizowany w ramach projektu „AKADEMIA AKTYWNEGO SENIORA” – 2. Edycja, dofinansowanego ze środków Gminy Teresin.

Stowarzyszenie IMPULS

Plakat informacyjny

Wszystkich spragnionych zdrowego ruchu zapraszamy w każdy wtorek o godzinie 18.00 do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Teresinie.

Spotkajmy się, aby przy dźwiękach porywającej muzyki spalić kalorie, poprawić kondycję i dobrze się bawić.

Szczegóły pod numerem telefonu: 501 542 564.

Zadanie dofinansowane ze środków Gminy Teresin

Realizator zadania Stowarzyszenie IMPULS

Zapraszamy!